آدم کنار میاد
آدم كنار مياد
كنار مياد
كنار مياد
بعد ديگه نميتونه كنار بياد
از همون كنار ميره…!
مراقب آدمایی که دارن باهامون کنار میان باشیم…آدمایی که هی اذیتشون میکنیم
هی دلشونو میشکونیم و اونا هی دندون رو جیگر میزارن…
میدونید بدن آدم تا یه جایی میکشه , وقتی هی دلت بشکنه, از یه جایی به بعد دیگه دلی باقی نمی مونه ک باز بخواد بشکنه…
وقتی هر روز و هر شب دندون روی جیگر بزاری خب از یه جایی به بعد دیگه اینقد جیگرت تیکه تیکه میشه که چیزی نیست بخوای روش دندون بزاری…
ینی دیگه نمیشه کنار اومد, نه ک نخوای…نمیشه
آدم کنار میاد , آدم صبر میکنه…
ولی اگه نبینی صبر کردنشو , نبینی داره باهات کنار میاد
اگه نبینیش…
بدون هیچ سر و صدایی راهشو میکشه و میره…
بعضی آدما اینقد خوب و مهربونن
و این خوبی و مهربونی توی وجودشون حل شده که دیگه همیشگی شده…
همیشه خوبن
همیشه مهربونن
همیشه کنار میان
همیشه
همیشه
همیشه…
دیگه عادی میشه واسمون ک دارن تحملمون میکنن…انگار وظیفشونه
انگار اومدن توی این دنیا که فقط ما اذیتشون کنیم و اونا تحملمون کنن و کنار بیان…
دیگه یادمون میره که چقد خوبن
یادمون میره چقد خوبه که هستن
اصن یادمون میره ک هستن…
یادمون میره یه آدمه مهربون توی زندگیمون داریم که خیلی دوسمون داره ,که همه جوره پای ما وایساده
جایی نمیره
هست…کنار میاد
یادمون باشه وظیفه ی هیشکی نیس که وایسه ما دلشو بشنیم
به آدمای زندگیتون یه بار دیگه نگاه کنید…
شاید بغضیا اینقد همیشگی بودن که خیلی وقته یادتون نیست چه خوبه که هستن…
یه بار دیگه چک کنید شاید بعضیا انداختن ازون بغل رفتن و شما نفهمیدین…
حتی شاید بعضی آدمای زندگیتون اینقد خوبن که هیچوقت ازون کنار نزارن برن…
شاید همیشه بمونن تا وقتی ک نفس دارن…نمیدونم منظورمو میفهمید یا نه…
شاید فک کردید تحمل کردن و صبر کردن و کنار اومدن وظیفه ی بعضی آدمای اطرافتومه…
مثلا شاید فک کرید مامانتون مجبوره و به جز این راهی نداره…
مهربونی بیشاز حد به طرفت.اون رو از حقیقت دور میکنه.جوری که تو با اون کارت داری بهش خیانت میکنی تا محبت.چون اون موقع که حقیقت میادو سیلیمحکمی بهش میزنه بعد شما.اون باهاش غریبه هست و درد میکشه.دنبال راه براش میگرده بیراهه میره.