تبر به دوش به دنبال خویش می گردم
به دست من بده ساکت ترین الفبا را
که پر کند غزلم گوش های دنیا را
من آن خلیل به آتش نشسته ام که خدا
دریغ کرده از او رنگ و بوی گلها را
تبر به دوش به دنبال خویش می گردم
که بشکنم مگر این “لات” بی سر و پا را
کنار کفر تو مؤمن شدم ، نمی خواهم
صفای مسجد و آرامش کلیسا را
تو را به خاطر من یا مرا به خاطر تو؟
خدا برای چه آورد بر زمین ما را؟
👤 محمدرضا طاهری
برای تو، برای چشم‌هایت
برای من، برای دردهایم
برای ما
برای این همه تنهایی ..
ای کاش خدا کاری کند ..
👤احمد شاملو