غزل

به جانبی متعلق شد از هزار برست

تن برون بردیم ازین میدان ولی جان……

خوشا پری نداشتن

توئی که مهر و وفا دیدی ..

میگذره رفیق ..

كه بخواهد دلي از دختر يك خان……

دیگر بگو چگونه بگویم بمان؟……

هرچند دشمنم شده‌ای دوست دارمت بر دوستان گلایه روا نیست،…

بنا خواهیم کرد از طوس هم حتی چراغان……

و من برای زندگی تو را بهانه……