حرمت قد همه باده خوران ، می دارد…

در معطل شدن بوسه به اگور ضریح لذتی هست که در سجده طولانی…


میان آن همه عاشق به یاد من هم هست…؟

شبی برابر آیینه با خودم گفتم


زندگی رسم خوشایندیست…!

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود……


کسي که محو تو مي شد مرا لگد مي کرد

تو ماه بودي و بوسيدن ات نمي داني...چه ساده داشت مرا هم…


این تن خسته ز جان تا به لبش راهی نیست

این تن خسته ز جان تا به لبش راهی نیست/ کز فلک پنجه قهرش…


عشق فرمود:فراق از همه دشوار تر است

دلم از نرگس بیمار تو بیمار تر……


دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد...